Abrungi

Abrungiara, est granum quoddam laxatiuum quo caremus cuius capitulum in Serapione invenies, quandocumque aliquod nomen arabicum desinit in .g. debet proferri in .g. eo sono quo sonare facimus. I. litteram sequentem, non quo sonat .o. vel .u. sequentibus, et propterea bene scripsit translator Avic. in talibus vocabulis i. litteram post .g. ut sonum eius proprie exponeretur: quamvis i. non debeat esse, ut si dicis doronigi pro doronig, et abrungi pro abrung, sceitaragi pro sceitarag.