Strumas

Strumas in aliquibus libris antiquis reperio vocari scrofulas que in cute capitis seu circa guttur nascuntur .i. genetia vero Theo. Prisc. vocat strumam humorem virulentum ex matrice manantem. Item apud Dya. in antiqua translatione in ca. de cedria ubi habetur strumaticos curat, apud Sera. ex verbo Dya. eodem loco habetur, elefantiam curat, ca. de kitraz que est kedria, similiter est apud Avi. ca. de kitram per elefantiam intelligo tumorem tibiarum: de uqo sub hoc nomine Avi. et Alman. propria ca. faciunt. Item struma vocabatur antiquitus gibbus gibbositas.

Next entry